ชีวิตในอนาคตเป็นไงบ้าง

อย่าถามถึงปัจจุบันนะ

อุตส่าห์อารมณ์ดีที่ได้มือถือใหม่แทนเครื่องเก่าที่หายไป

แต่ดันมีเรื่องให้อารมณ์เสียแต่เช้า

ยัยปลาทองเอวา เข้ามาหาเรื่อง

ฉันอยู่เงียบๆ แล้วเชียวนะ

อย่าให้ถึงทีฉันบ้างแล้วกัน

ฉันไม่ปล่อยให้ตัวเองปากแตกฟรีๆ แบบนี้แน่

ความจริงเธอควรเตือนฉันก่อน

ฉันจะได้หยิบคัตเตอร์หรือกรรไกรติดตัวไปด้วย

พวกลิงค่างบ่างชะนีในห้องก็เข้าข้างยัยนั่นกันหมด

เฮอะ ดีแต่หมาหมู่

ฉันไม่มีทางลดตัวลงไปเป็นเพื่อนกับพวกมันหรอก

เธอก็รู้ ฉันดีเกินกว่าจะลงไปเกลือกกลั้วกับพวกมัน

อนาคตฉันมีลูกน้องเป็นร้อย

ฉันไม่เห็นต้องแคร์ จริงมั้ย

ตอนกลับบ้านมา

ฉันสวนกับแม่พอดี

แม่ไม่ทักเรื่องแผลที่ปากด้วยซ้ำ

แต่ก็เป็นปกติของแม่แหละนะ

แม่เลี้ยงจะอะไรมากมาย

สงสัยรีบไปทำวิจัยทำวิทยานิพนธ์อะไรอีกล่ะมั้ง

พวกศาสตราจารย์ก็เงี้ย

เธอเองก็คงได้ลิ้มรสแล้วเหมือนกัน

แม่ศาสตราจารย์สาวอนาคตไกล

ไกลแค่ไหนกันน้า

ฉันล่ะอยากจะสคิปไทม์ไปเป็นเธอเดี๋ยวนี้เลย

จะได้เห็นภาพอนาคตอันสดใสของตัวเองได้อย่างเต็มตา

ผลสอบออกแล้ว

แต่ตัวฉันในอนาคตอย่างเธอคงรู้ผลอยู่แล้ว

เพราะที่หนึ่งน่ะมันของตาย

ยัยพวกนั้นเก่งไม่ได้เสี้ยวของฉันหรอก

เมื่อเย็นฉันเอาผลสอบไปให้แม่ดูพอเป็นพิธี

แม่ก็เหมือนเดิมแหละ

แต่ดีกว่าเดิมหน่อยที่อย่างน้อยก็เหลือบหางตามามอง

งานเขาสำคัญกว่าเยอะ!

ต้องรอเอาให้ป๊าดูอีก

ตอนนี้ยังไม่กลับมาเลยเนี่ย

แต่ถึงดูไปก็ไม่ได้สนใจอะไรเหมือนเดิม

จะว่าไป

ป๊าก็ไม่กลับมาหลายวันแล้วนะ

แต่เธอเองก็คงรู้อยู่แล้ว จะเล่าไปทำไมเนี่ย

อ๊าย! ทำไมไม่บอกว่าวันนี้จะได้เจอเขายะ

จะได้แต่งหน้า ทำเผ้าทำผมให้มันดีกว่านี้หน่อย

ฟินงะ

เธอยังจำความรู้สึกของวันนี้ได้ใช่มั้ย

ได้ยืนรอรถเมล์ข้างๆ เขาเลยนะ

คิดเหมือนกันใช่มั้ย

ว่าหน้าด้านข้างเขาหล่อมาก

เขาหันมายิ้มให้ฉันตอนเปิดประตูขึ้นปอร์เช่ด้วย

หล่อ รวย เรียนเก่ง โอ้ย!

ฉันแทบจะรอให้ถึงวันที่ได้เป็นแฟนเขาไม่ไหว!

แต่เธออย่าพึ่งบอกนะว่าเขาขอฉันเป็นแฟนตอนไหน

เดี๋ยวไม่เซอร์ไพรส์

ฉันรำคาญยัยปลาทองชะมัด

ทำเป็นสนิทสนมกับเขา

เขาอยากยุ่งด้วยรึเปล่าเถอะ

อยากจะโฟโต้ช้อปภาพโป๊มันไปประจาน

น่าหงุดหงิดชะมัด

ว่าแต่ช่วงนี้แม่ก็หงุดหงิดง่าย

เป็นอะไรของเขาก็ไม่รู้

จะเอาเอกสารที่โรงเรียนให้เซ็น ก็ไม่คุยด้วย

เฮอะ! ฉันก็ไม่อยากคุยด้วยเหมือนกันแหละ

ตอนนี้ฉันเลยฝึกปลอมลายมือแม่อยู่

ความจริงก็ไม่ยากเท่าไหร่นะ

คราวหน้าจะได้เขียนเอง

ป๊านี่ก็หายไปอีกละ

หายไปทุกอาทิตย์

ก็ไม่แปลกที่แม่จะหงุดหงิด

เธอรู้ไหมว่าช่วงนี้ป๊าทำอะไรอยู่

แฮปปี้เบิร์ดเดย์

ขณะที่เธอนั่งจิบแชมเปญอยู่ในคอนโดหรูๆ

ฉันกลับต้องนั่งโง่ๆ อยู่ในห้องนอนมืดๆ

ฉลองวันเกิดกับตัวเองและชีวิตห่วยๆ

ทำไมเขาถึงเลือกยัยปลาทองนั่น

แทนที่จะเป็นฉัน!!

แล้วเธอน่ะ

เป็นตัวฉันในอนาคตแท้ๆ

ก็น่าจะรู้อยู่แล้ว

ทำไมถึงไม่บอก

ปล่อยให้ฉันหวังทำไม

ถ้ารู้อย่างนี้ฉันไม่ปล่อยยัยปลาทองไว้หรอก

บ้าเอ้ย!

บ้าชะมัด!!

บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

นี่ฉันมัวทำอะไรอยู่วะเนี่ย

นั่งบ่นกับเพื่อนในจินตนาการ

ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าไม่มีตัวตน

แล้วฉันจะโมโหใส่มันให้ได้อะไรขึ้นมา

…

เธอ

คุณ

เอ่อ

คุณเป็นใคร

แฮกเกอร์เหรอ

คุณหมายถึง

ตัวฉันเองในอนาคต

บ้า

เป็นไปไม่ได้

พอสักทีได้ไหมนังบ้า

แกเป็นใครกันแน่

ฉันไม่ได้โง่นะ

ที่จะเชื่อเรื่องไร้สาระที่แกพูด

เชื่อก็บ้าละ

แกมันก็แค่แฮกเกอร์โง่ๆ

แค่แกเลื่อนขึ้นไปอ่านข้อความที่ฉันบ่นด้านบน

แกก็รู้เรื่องชีวิตฉันได้แล้ว

อนาคงอนาคตบ้าบออะไร

อยากพิสูจน์ก็พิสูจน์สิ

ถ้าคิดว่าฉันยังจะเข้ามาคุยกับแอคเค้าท์ผีนี่ต่อไปน่ะนะ

ฉันสร้างแอคเค้าท์นี้ขึ้นมาก็เพื่อบ่นเรื่องส่วนตัว

แต่ในเมื่อมันไม่เป็นส่วนตัว

หยุดพล่าม!

!!

หยุด

หุบปาก!

ยังไงฉันก็ไม่เชื่อแกหรอก

ถ้าแกเป็นอนาคตของฉันจริง

ลองบอกมาซิ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ในวันพรุ่งนี้

มะรืนนี้

หรืออนาคตข้างหน้า

ถ้าตอบได้สิ ฉันถึงจะเชื่อ

เฮอะ!

นี่คิดจริงๆ ใช่มั้ยว่าฉันจะเชื่อ

เงียบไปซะ

ยังไงฉันก็จะปิดแอคเค้าท์นี้

แกเป็นตัวอะไรกันแน่

จินตนาการ

ใช่ แกมันก็แค่จินตนาการ

อย่ามาทำเป็นรู้ดี

ถึงสิ่งที่แกพูดจะถูก

หรือต่อให้แกเป็นตัวฉันในอนาคตจริง

ก็ไม่ได้หมายความว่า

ฉันไม่ได้กลัว

อะไร?

ชีวิตในอนาคตฉัน

ก็หมายถึงชีวิตของแกตอนนี้?

เข้าเรื่องสักที จะพูดอะไรก็พูดมา

แต่ถ้าแกเป็นตัวฉันในอนาคตจริง

แกจะต้องมาเพื่อหาทางช่วยอนาคตของฉัน

ไม่มีทางที่แกจะปล่อยให้อนาคตของฉันเป็นแบบนั้น

ฉะนั้นบอกมาเลยว่าฉันต้องทำยังไง

แล้วทำไม มันแย่ตรงไหน