"จงใจยั่ว? "
"ถ้าบอกว่าใช่ล่ะ จะทำไหม"
"ผู้ใดกันบอกว่าข้าเป็นพวกหน้าไม่อายวันๆ คิดแต่เรื่องพวกนั้น"
"ข้าพูดเอง ข้ายอมกลืนน้ำลายตัวเองได้ไม่มีปัญหา"
ร่างงดงามไร้ที่ติค่อยๆ ย่างกายเข้ามาหาทำให้เย่หรูตกใจถอยหลังหนึ่งก้าวแต่ต้องบังคับตนเองไม่ให้แสดงความหวาดกลัวให้นางเห็น เพียงแค่เห็นสีหน้าเขานางก็ดูเหมือนจะพอใจกับท่าทางเขามากจนยิ้มหวานหยดย้อยส่งมาให้
"ข้าไม่ได้กลัวเจ้าหรอกนะ"
"ไม่ได้กลัวก็ไม่ได้กลัว ไปนอนกันเถอะนะ"
"ข้ายังไม่ง่วง! "
คนที่ถูกลูบไล้ตามลำคอไล้ลงมาที่อกแกร่งตอบกลับเสียงดัง พยายามฝืนร่างกายอย่างยิ่งไม่ให้แสดงสิ่งที่อยู่ส่วนลึกภายในออกมา ตั้งแต่คืนนั้นร่างกายเขามันก็โหยหาการใกล้ชิดกับนางอยู่ตลอดจนน่าโมโห
"ก็ไม่ได้จะให้นอนหลับจริงเสียหน่อย ไปดีๆ อย่าต้องใช้กำลังกันเลยนะ"
เย่หรูถลึงตาใส่สตรีใจกล้าตรงหน้าที่กำลังข่มขู่เขาอยู่ แต่เดี๋ยวก่อนที่ร่างกายเขาจะเป็นอะไรไม่รู้ถึงได้ทำตามที่นางสั่ง รู้ตัวอีกทีก็เอนตัวนอนบนเตียงโดยมีร่างอรชรนอนก่ายกอดอยู่บนตัว
"อย่าทนสอบความอดทนของข้าเยี่ยนหง"
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ 2537 ห้ามนำส่วนอื่นส่วนใดของหนังสือเล่มนี้ไปลอกเลียนแบบ ทำสำเนา ทำซ้ำถ่ายเอกสารหรือนำไปเผยแพร่บนอินเทอร์เน็ต และเครือข่ายต่างๆ ไม่ว่ารูปแบบใด นอกจากจะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น
***คำเตือนนิยายจีนที่ไรท์เขียนแต่งขึ้นมาจะให้ถ้อยคำพูด คำบรรยายที่ผสมผสานระหว่างยุดอดีตและปัจจุบันดังเช่นซีรีย์จีนหลายๆ เรื่องหากไม่ถูกจริตหรืออ่านแล้วไม่ไหลลื่นไรท์ต้องกราบขออภัยด้วยนะเจ้าคะ หรือหากทนอ่านต่อไม่ได้ก็สามารถข้ามไปได้ กราบขอบพระคุณที่แวะมาให้กำลังไรท์อ่อนหัดคนนี้ด้วยนะเจ้าคะ****
นิยายเป็นนิยายสั้นนะคะอาจมีแค่ 10-20 ตอนตัดจบตามอารมณ์ของไรท์😅😅 เช่นเดียวกับทุกเรื่องของไรท์จ้าที่หาสาระจากนิยายเรื่องนี้ไม่ได้แน่นอนเน้นเบาสมอง 😆😅♥️♥️
ไม่อนุญาตก๊อบปี้หรือนำนิยายไปดัดแปลงใดๆ ทั้งสิ้นทุกตัวอักษรในนิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ทางปัญญาของนามปากกา kanittha.ta ทั้งหมด
อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นและกด💗 ให้ไรท์ด้วยน้าา 🙏
Guest
