คือเรื่องราวของ มาลัย หญิงสาววัยปลายสามสิบที่ชีวิตเหมือนใกล้พังในทุกทิศ
เธอเคยมีความฝัน เคยเกือบมีอนาคตที่พร้อม
แต่ความรักที่เป็นพิษทำให้เธอสูญเสียความมั่นใจ
ครอบครัวกดทับด้วยความคาดหวัง
งานที่สร้างมาทั้งชีวิตกลับถูกทำลายด้วยดราม่าออนไลน์
รอยร้าวในใจจึงค่อยๆ ขยาย
เหมือนลายแตกจากไอคอนแจ้งเตือนในโลกดิจิทัล
ในขณะที่ชีวิตเหมือนจะถึงที่สุด
เธอกลับได้พบผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่ง—
ไม่หล่อ ไม่สมบูรณ์แบบ ไม่ใช่พระเอกในฝัน
แต่เป็นคนที่ “ฟัง”
และมองเห็นความเหนื่อยล้าที่ซ่อนอยู่ในดวงตาเธอ
เขาไม่เหมือนใคร
เพราะเขาไม่ได้อยากซ่อมเธอ
แต่ยื่นมือให้เธอ “ซ่อมตัวเอง”
ขณะที่มินตาเรียนรู้จะเผชิญหน้ากับบาดแผลทีละแผ่วช้า
ความจริงใหม่ๆ ก็ถูกเปิดเผย
รวมถึงความเจ็บปวดที่เธอไม่คิดว่าจะต้องเจออีกครั้ง
จนแทบล้มทั้งยืน
แต่ในห้วงต่ำสุดของชีวิต
“ดอกไม้” ที่เธอเคยลืมไป — ความฝันที่เธอเคยทิ้ง
กลับเริ่มผลิบานอีกครั้ง
เหมือนดอกบัวสีทองที่เบ่งบานด้านหลังเธอในภาพนั้น
นี่ไม่ใช่เรื่องรักหวาน
ไม่ใช่วัยรุ่นฟุ้งฝัน
แต่เป็นเรื่องของคนวัยกลางคน
ที่ต้อง “รอด” จากชีวิตที่บีบหัวใจ
ด้วยความสง่างามเท่าที่เหลือไหว
เพราะบางครั้ง…ความพัง ก็เป็นรูปแบบหนึ่งของความงาม