แม่ของลูกที่เขาไม่รัก

คำโปรย

“คุณพ่อไปด้วยไหมคะ…” คำถามเล็ก ๆ นั้นทำให้ลลิตาชะงัก มือบนพวงมาลัยกำแน่นขึ้นนิดเดียว เธอเหลือบมองลูกผ่านกระจกหน้า เห็นดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวังจนใจสะท้าน

“คุณพ่อไม่ได้ไปค่ะ วันนี้คุณพ่อต้องทำงานนะคะ” ลิลินก้มหน้าลงเล็กน้อย แต่ยังมองแม่ด้วยสายตาซื่อ ๆ

“หนูอยากให้คุณพ่อไปด้วยจัง…” ประโยคนั้นเหมือนคมอะไรบางอย่างกรีดผ่านอก ลลิตาฝืนยิ้ม สูดหายใจเงียบ ๆ กลั้นความเจ็บที่กำลังแล่นขึ้นมา

“ไว้วันหลังนะคะ วันนี้น้องลิลินไปกับแม่ก่อนนะ ไม่ดื้อเนอะ” ทั้งที่รู้ดี… ‘วันหลัง’ ที่เธอพูดออกไป มันไม่มีอยู่จริง พ่อของลูกไม่มีทางยืนข้างเธอและลิลินได้แบบครอบครัวที่เด็กน้อยเฝ้าฝันเลย

หมายเหตุ

พิกัด ไทโป : นามปากกา กะหล่ำหมี