หรือจริงๆแล้วผมไม่ใช่คนสำคัญรึป่าวนะ ตลอดที่ผ่านผมหลอกตัวเองมาตลอดเลยรึป่าวว่าตัวเองยังเป็นคนที่ถูกรัก ว่าตัวเองเป็นได้รับความคนใจจากแฟนของผม เพราะตอนนี้พอความรักนั้นเริ่มจาง อะไรที่มันเคยบังตาก็หายไป
เขาอายที่บอกคนอื่นว่าคบกับผม ไม่บอกใคร ไม่อยากให้ใครรู้ ไม่เคยมาหาผมก่อน ไม่เคยทักมาคุยกับผมก่อน ไม่เคยชวนผมไปไหนมาไหน ชวนเดท ชวนกินข้าว ไม่เคยสนใจว่าผมจะทำอะไรอยู่ รู้สึกยังไงตอนนี้เป็นอะไร ไม่เคยทักมาถามไถ่กัน
ตลอดมามีแค่ผมที่ทำทุกอย่างที่ว่ามา เพราะคิดว่าเขาอาจจะขี้อายหรือเป็นเพราะนิสัยส่วนตัว คิดว่าที่เขามาคบกับผมก็คงจะชอบผมเหมือนกัน เคยคิดแบบนั้น มาตลอดจนได้เห็นว่าตอนที่เคยชอบใครจริงๆเขาทำตัวแบบไหนซึ่ง มันไม่เหมือนกับที่ทำกับผมสักนิดเลย ไม่เลย
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นไม่ได้มีการอ้างอิงจากความเป็นจริง และมีฉากบรรยายทางเพศบ้าง
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งมาด้วยจินตนาการทั้งหมด และผู้แต่อาจจะไม่ได้มีประสบการณ์การแต่งมากนัก สามารถแนะนำกันได้นะคะ
ภาพปกนิยายเป็นผลงานของเพื่อนเราวาดให้ค่ะ ถ้ามีคนสนใจหรืออยากติดต่อให้จ้างวาดภาพติดต่อได้ที่ แอปX @Feedmemookata
Guest
