จิตแพทย์ที่รัก,รอยร้าวใต้เงามืด

แป้งร่ำ (นางเอก): 

ภาพภายนอก: อดีตสาวมั่นในเมืองหลวงที่มีร่องรอยความบอบช้ำในดวงตา เป็นที่จับตามองและถูกซุบซิบนินทาว่า "หนีกลับมาเพราะความล้มเหลว" 

ปม: เธอไม่ได้แค่หนีจากความทรงจำ แต่หนีจาก "ความจริงที่ว่าเธอเห็นอะไรบางอย่าง" ในคืนนั้นที่กรุงเทพฯ 

จุดเด่น: ภาวะ Panic Attack รุนแรง ที่อาการกำเริบเมื่อได้ยิน/เห็นสิ่งกระตุ้น (Trigger) เป็นกลไกสำคัญในการดึงดูดและผลักดันความสัมพันธ์กับพระเอก 

โดม (พระเอก): 

ภาพภายนอก: จิตแพทย์หนุ่มหล่อ อบอุ่น นุ่มนวล ดูเป็นคนใจดีที่เข้าใจโลก แต่มี "แววตาที่เย็นชาและหนักอึ้ง" ซ่อนอยู่เบื้องหลังรอยยิ้ม 

ปม: เขาไม่ได้แค่มี 'อดีตดำมืด' แต่เขากลับมาที่นี่ "ด้วยจุดประสงค์บางอย่าง" ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่กรุงเทพฯ 

จุดเด่น: เขาเป็น "ผู้เชี่ยวชาญด้านจิตใจ" ที่รู้ทุกทางเข้า-ออกของใจนางเอก แต่ในขณะเดียวกันก็เป็น "บุคคลอันตราย" ที่นางเอกอาจต้องหนีให้ห่าง 

ภาพความรุนแรงที่สลักลึกจนทำให้แป้งร่ำเกิดภาวะ Panic Attack จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด... เธอตัดสินใจ "หลบหนี" กลับไปยังแม่ฮ่องสอน บ้านเกิดที่เธอสาบานว่าจะไม่กลับมาเหยียบอีก 

แป้งร่ำมาถึงบ้านเพื่อพักรักษาใจที่แตกสลาย แต่คนในหมู่บ้านกลับไม่โอบกอดเธอ พวกเขาเห็นเธอเป็นแค่ "ซากปรักหักพัง" เป็นคนล้มเหลวที่แพ้เมืองใหญ่และหนีกลับมาตายรัง เสียงซุบซิบคือบาดแผลใหม่ที่กรีดลึกจนเธอยิ่งจมดิ่ง 

จนกระทั่งเธอได้พบกับ โดม จิตแพทย์หนุ่มหล่อเจ้าของคลินิกสุขภาพจิตที่ดูเหมือนเทพบุตรมาโปรด...

เขาส่งยิ้มที่อบอุ่นและเข้าใจมาให้ แต่ดวงตาของเขากลับเต็มไปด้วยความลับมืดทะมึนที่ยากจะหยั่งถึง เขาไม่เพียงวินิจฉัยอาการของแป้งร่ำได้ในเสี้ยววินาที แต่ยังมองเห็น "รอยร้าวที่ซ่อนอยู่" ใต้ความเข้มแข็งปลอมๆ ที่เธอพยายามสร้างขึ้นมา 

โดมกลายเป็นเหมือน "ยาเสพติดทางใจ" เป็นคนเดียวที่หยุดอาการกำเริบของเธอได้ด้วยมือที่อ่อนโยนและคำพูดที่ปลอบโยน ความใกล้ชิดในห้องบำบัดเริ่มก่อเกิดเป็น "ความรักที่อันตราย" แต่เร่าร้อนจนยากจะห้ามใจ 

แต่ทุกการเยียวยา...มักมีราคาที่ต้องจ่าย 

ยิ่งความรักเบ่งบาน...แป้งร่ำยิ่งเห็น "เงา" ในตัวโดมชัดเจนขึ้น เธอพบหลักฐานที่ชี้ว่าอดีตของเขาไม่ได้ 'ดำมืด' ธรรมดา แต่มัน "เกี่ยวพันโดยตรง" กับเหตุการณ์สุดเลวร้ายที่ทำให้เธอหนีตายจากกรุงเทพฯ 

เสียงในหัวของแป้งร่ำไม่ได้มาจากความเจ็บปวดอีกต่อไป แต่มันคือเสียงกระซิบเตือนภัย!

ภาพเหตุการณ์ในคืนนั้นเริ่มผุดขึ้นมาเร็วกว่าที่เคย

เงามืดที่ตามเธออยู่ทุกคืน อาจไม่ใช่ภาพหลอน แต่มันคือ "ใครบางคน" ที่ใกล้ตัวเธอที่สุด 

และคำถามที่น่ากลัวที่สุดคือ: "โดมกำลังช่วยเธอเยียวยา...หรือกำลังเตรียมเธอให้พร้อมสำหรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น?" 

เมื่อ "ความจริงที่ซ่อนไว้" ของแป้งร่ำ "คำโกหกแสนหวาน" ของโดม และ "ความรัก" ปะทะกันอย่างรุนแรง 

แป้งร่ำต้องตัดสินใจ: เธอจะเลือก ความรักที่เยียวยา และหลับตาข้างหนึ่งให้กับความจริงอันน่ากลัว... หรือจะเลือก ความจริง ที่จะทำลายทุกอย่าง รวมถึงหัวใจของเธอเอง? 

พระเอกเป็นทั้งผู้เยียวยาและผู้ต้องสงสัย ...ตกลงเขา "รัก" หรือ "หลอก" กันแน่!

โดมคือคนที่เธอเห็นในคืนนั้นที่กรุงเทพฯ...แต่เขาเป็น "เหยื่อ" หรือ "ผู้ร้าย" ?